Dziewczyna z pociągu

Rachel każdego ranka dojeżdża do pracy tym samym pociągiem. Wie, że pociąg zawsze zatrzymuje się przed tym samym semaforem, dokładnie naprzeciwko szeregu domów.
Zaczyna się jej nawet wydawać, że zna ludzi, którzy mieszkają w jednym z nich. Uważa, że prowadzą doskonałe życie. Gdyby tylko mogła być tak szczęśliwa jak oni.
I nagle widzi coś wstrząsającego. Widzi tylko przez chwilę, bo pociąg rusza, ale to wystarcza.
Wszystko się zmienia. Rachel ma teraz okazję stać się częścią życia ludzi, których widywała jedynie z daleka. Teraz się przekonają, że jest kimś więcej niż tylko dziewczyną z pociągu.
Książka opowiedziana jest tak jakby przez trzy osoby: Rachel, Megan oraz Annę,
    Książka, mimo że popularna i sławna w wielu krajach świata, dla mnie nie zrobiła wrażenia. Niby świetna, nie jest wciągająca. Nie wiem, czym ludzie się w niej zachwycają. Ja nie zauważyłem nic ciekawego (no, może w kilku pewnych miejscach). Może ja nie zrozumiałem za bardzo tej powieści, nie wiem. Ale podobno opinie są tak podzielone, że śmiało mogę wyrazić swoje niezadowolenie. Sam pomysł nie jest zły, ale uważam, że nie zasługuje ona na powieść numer 1. Jakbym ocenił tę ksiażke? Hm... dość trudny wybór... w sumie to debiut autorki i myślę, że ewentualnie kolejne jej powieści będą lepsze, daję 5/10.